Dzień Otwartych Drzwi w SP3 w Pabianicach w tym roku był tuż po zimowych feriach, 16 lutego. Przyszli nasi uczniowie wraz z rodzinami odwiedzali wszystkie szkolne pracownie, w których czekały na nich różne atrakcje. W pracowni matematycznej B11 gościom przybliżaliśmy na czym polega wprowadzanie programowania na matematyce.Czekał na nich swoisty „tor przeszkód” składający się z 6 stanowisk, przy których czekały kolejne zadania z kodowania i programowania.

Było zatem proste kodowanie obrazów oraz ich odkodowywanie na kartach pracy oraz na tablicy interaktywnej.

Kolejnym etapem było spotkanie z Ozobotem. Dzielni uczniowie z klasy IVg wyjaśniali czym jest Ozobot i jak nim sterować.

Przy stanowisku nr 3 każdy mógł pokolorować serduszkową trasę dla Ozbota i na własne oczy przekonać się, jak dzielnie radzi sobie z pokonywaniem kolejnych etapów trasy mały robocik. Motyw serduszka bardzo podobał się młodym gościom, gdyż w ich pamięci żywe wciąż były niedawne zabawy Walentynkowe, odbywające się w przedszkolach i domach.

Stanowisko nr 4 pozwalało zapoznać się z karta kodów dla Ozobota i spróbować zaprogramować swą własną trasę.

Przy stanowisku nr 5 gość otrzymywał wydrukowana kartę pracy z pustymi miejscami na wpisanie kodów dla robota, w ten sposób, by Ozobot przemieszczając się po planszy od punktu startowego do mety przejechał tylko obok serduszek zawierających określone litery. Litery musiały być mijane w odpowiedniej kolejności, tak by powstał wyraz „LOVE”

Najtrudniejszym programistycznym etapem, było „zaliczenie” stanowiska nr 6. Tutaj trzeba było zmierzyć się z zadaniem matematycznym – należało tak pokierować na skrzyżowaniach ruchem Ozobota, by ten przejechał obok wskazanych w zadaniu liczb, a następnie należało policzyć sumę liczb, które na swojej trasie minął Ozobot.

Gości, którzy nie uczestniczyli w kodowaniu mogli oglądać makiety uczniów klas szóstych, prezentujące zimowe trasy dla Ozobota, przygotowane na projekt „Matematyczne rozgrywki z kodowaniem i programowaniem”.

Jestem przekonana, że przekonaliśmy naszych dorosłych gości, że programowanie nie jest takie straszne, a przyszli pierwszoklasiści wyszli z przekonaniem, że w szkole nadal dzieci się bawią, niemal tak samo jak w przedszkolu, więc nie ma co się jej obawiać. 🙂

Serdecznie dziękuję uczniom z klasy IVg za profesjonalne poprowadzenie zajęć, z wdrażania programowania na matematyce, dla przybyłych gości. Była to ciężka praca, i jak sami podsumowali – najcięższa, jaką dotychczas w swym życiu wykonywali. BRAWO WY! 🙂